En son (2018) cumhurbaşkanlığı seçiminden aklımızda kalan simgesel iz, benim için, sandıktan ikinci çıkan adayın erken bir saatte bir gazeteciye gönderdiği mesajdı.
“Adam kazandı” mesajı…
Şaşkınlık belirten bir mesajdı bu. Ben ise, ilk işittiğimde, “Demek ki, en ciddi rakibi ‘adam’ın kazanmayabileceğini düşünüyormuş” şaşkınlığını yaşadım.
Oysa Tayyip Erdoğan’ın yeniden bir kez daha cumhurbaşkanı seçileceği adaylıkların kesinleştiği gün belli olmuştu. Nitekim, yüzde 52.59 oy oranıyla, ikinci tura kalmadan cumhurbaşkanı seçilebildi Tayyip Erdoğan.
Muhalefet ortak bir aday üzerinde uzlaşamadığı için alındı bu sonuç.
CHP’nin, HDP’nin, İYİ Parti’nin, Saadet Partisi’nin ve Vatan Partisi’nin adayları, cumhurbaşkanlığı seçiminde, partilerinin o zamanki oylarına yakın bir başarı gösterebildiler.
İYİ Parti genel başkanı Meral Akşener’in “Ben kazanırım” iddiasıyla çatı aday fikrine karşı çıkması ile CHP içerisinden birilerinin “Aday bizden olmalı” ısrarının sonucunda, AK Parti ile MHP kendi adaylarını ilk turda seçtirebildiler.
Ne dersiniz, bugün durum 2018’den farklı mı?
Hem farklı, hem de…
İlk bakışta farklılıklar var gibi görüntüsü alınıyor.
Muhalefetin en ağırlıklı grubunu oluşturan ve Millet İttifakı adıyla bir araya gelen altı parti, iktidarın adayı karşısına tek bir isimle çıkmaya kararlı görünüyor. Meclis’te üçüncü en kalabalık gruba sahip olan HDP kendilerinin de hesaba katılması durumunda çatı adayına itiraz etmeyebilir; aksi halde kendi adayıyla seçime katılacak. Muhalefet cephesinin geriye kalan partileri kendi başlarına davransalar bile, son tahlilde, seçmenleri AK Parti-MHP’den oluşan Cumhur İttifakı’nın adayı karşısında güçlü muhalif adaya oy verebilir.
