Dostluğun başka felsefelerdeki trajik kıtlığı, eksikliği veya yokluğu bir yana, Hz. Muhammed’in dostluğunda, mükemmel ve her zaman örnek alınabilir bir model olarak, tam bir kanıtlanmış bolluğu görülür. Başka felsefelerden hatta başka din veya peygamberlerin tecrübelerinden ayrı olarak, Hz. Peygamber’in dostluğu, ashabıyla olan ilişkisi itibariyle, trajedi içermeyen, yol arkadaşlarıyla güçlü bir biçimde desteklenen, mürüvveti bol bir hayat yoludur. Onun ashabının ona olan bağlılığı, desteği ve adanmış yol arkadaşlığı diğer peygamberlerle karşılaştırıldığında bile çok büyük bir fark ortaya koyar. O (s) bundan dolayı Allah’a şükretmiş, ashabına...