Seçim tarihi yaklaştıkça muhtemel sonucu üzerinde kalem oynatmak biraz olsun kolaylaşıyor. Adaylar bile yeni resmileşti. Liderler henüz sahaya inmedi. Seçmenlerin kararsız görünen bir bölümü daha kime oy vereceği konusunda yavaş yavaş kararlı hale gelmekte.
Bugünkü durum değerlendirmesi, bana, 31 Mart akşamı sürprizlerle karşılaşılabileceğimizi düşündürüyor.
Önce şu tabloya bir göz atmanızı isteyeceğim:
Yukarıdaki tablo askeri yönetimin siyasi hayata dönüş izni vermesinin ardından yapılan ilk genel seçimde iktidar olmayı başarmış ANAP’ın girdiği ilk yerel seçimin sonucunu gösteriyor. Yüzde 41.52 oy oranı hemen bütün illerin ANAP belediyesi haline dönüşmesi anlamına geliyor. Seçmen sayısının 20 milyona varmadığı seçimde ANAP’ın rakipleri resmen nal toplamışlardı.
İlk sürprizli seçim (1989)
Bir önceki tabloda açık ara birinci olduğu görülen ANAP’ın beş yıl sonra karşılaştığı sürprizin tablosudur bu. Ülkeye ‘çağ atlatan’ parti olduğu iddiasıyla girdiği, seçmen sayısının 25 milyona dayandığı 1989 seçimi ANAP için büyük bir sürprizle sonuçlandı. Görüyorsunuz, Turgut Özal‘ın partisi ANAP, Erdal İnönü‘nün SHP’si ve Süleyman Demirel‘in DYP’sinin ardından ancak üçüncü olabildi.
