Balayı gibi geçen 3 yılın ardından ilk kez “yandık-bittik” laflarını duymaya başladık.
Eee günaydın.
2021 içinde başlayan “suni faiz indirimi” hamlesi insanları deli gibi tüketime sevketti. Üretim kesimimiz bunu karşılayamayınca bu yüksek tüketim aynı zamanda çılgın bir ithal tüketimi başlattı.
Yılda 20-25 milyar dolar ithal mal tüketimi şimdi oldu 51,7 milyar dolar.
Yeniden dengenin sağlanması için tüketim malı ithalatının en azından 30 milyar dolara kadar düşmesi gerekiyor. Oysa sadece haziran ayından temmuz ayına iyileşme 145 milyon dolar oldu… Bu kadar.
Eğer dengeyi bulmamız gerekiyorsa en azından 20 milyar dolarlık düşüş gerekiyor ama olan sadece 145 milyon dolar.
Bakın bu tablo çok ama çok feci bir dengesizliğin yansımasıdır.
-Sabit ücretliye zam yok ve o sabrediyor.
-Esnaf ise çoktan yandık-bittik edebiyatına başlamış durumda.
İyi ama o zevk sahibi ithal tüketiciler çılgınca tüketime devam ediyorlar. Yıllık iyileşme sadece 145 milyon dolar…
Bakın bu tabloyu hiçbir ülke kaldıramaz.
Çılgınca tüketen kesimle acı çeken kesim bu kadar aynı yerde yaşayamaz.
O nedenle diyorum ki Mehmet Şimşek’in bu programı çok ama çok acı geçecek. Burada ana sorun Şimşek’te değil; bu çılgınlığa yol açan Erdoğan ve Saray danışmanlarında. Şimşek bu hasarı çözmekte sadece yeterli alana sahip olamıyor. Ve tercihleri sıkıntılı…
Bakın altta grafikte Erdoğan’ın Reislik döneminde kimin kazanıp kimin kaybettiği yer alıyor. Dikkat ederseniz tek kazanan zenginler olmuş…
İyi ama fakirler neden “kuru soğanı yeriz Reis’i yedirmeyiz” diyor.
Sanırım fakirliği benimsediler ve ülkenin fakir kalmasını istiyorlar. Başka bir mantıkla bu alttaki grafik açıklanamaz.
Şu sıra haberlerde neler görüyoruz:
-Takipteki krediler arttı
-Kredi kartı kullanımı yükselirken ödeme oranı düştü
-Konkordato ilanları rekor kırdı
-İflas eden şirket sayısı artıyor
-Kapanan şirket sayısı artarken açılan şirket sayısı azalıyor
-Ekonomiye güven azalırken ISO-PMI gibi göstergeler olumsuz seviyelerde.
-İşgücü piyasasında çalışan sayısı azalıyor
Vs vs
Bakın bu haberlerin bir başka göstergesi de sokaklardır. Eğer ülkede aile içinde olsun sokaklarda olsun şiddet ve gerilim artıyorsa orada kriz var demektir.
Biz bunları görüyoruz ve asıl artışından korkuyoruz. Çünkü ekonomik yükün maliyeti önümüzdeki dönemde (1-2 yıl) çok daha artacaktır. O zaman sormamız gereken soruyla kapatalım: Bu gerilimi bu toplum nasıl kaldıracaktır?
Olay ciddi…
