Siyasette geldiğimiz son nokta öyle bir hal aldı ki, yaktık gemileri… Herkes farkında… Hani diyorlar ya; En kötüsü geride kaldı… Bu, sadece bir avuntu, bir yanılsama. Hiçbir şey henüz geride kalmadı. Daha yeni başladı. Cin şişeden çıktı.
Dünkü görece sakin piyasa hareketleri, devletin bütün imkanlarıyla sürekli müdahalesinden kaynaklandı. Dövizde Merkez Bankası’nın arka kapı operasyonları, borsada Varlık Fonu’nun alımları… Nitekim “algı” bozulmamalıydı ama ne kadar daha sürdürebilecekleri tam bir muamma…
***
Olay artık ekonomiden, finansal piyasalardan çoktan çıktı; siyaset başrolü kaptı. İmamoğlu’nun başına gelenler bunun en net kanıtı…
Halkın seçtiği bir lideri, en temel hukuki teamülleri hiçe sayarak cezaevine atılıyorsa “Verdiğimiz oyların ne anlamı kaldı?” sorusu geliyor akla… Her geçen gün daha da gür bir sesle sorulacak, hadi cevaplasa ya…
***
Nitekim yaşananların cumhuriyet tarihinin en büyük güven bunalımlarından biri… İnkar politikası ile varacağımız yer neresi?
Öngörülemezliğin bu kadar ayyuka çıktığı bir iklimde ne yerli ne yabancı yatırımcı durumu “normal” karşılayabilir. Hiçbir şey olmamış gibi davranması nasıl beklenebilir?
Öyle canı istedi. Kim nereden bilecek yarın ne isteyeceğini? Özgürlükler noktasında iş buraya kadar geldi! Sahi “özgürlük” demek hala serbest, değil mi?
Nitekim krizi kabul etseler, “kim çıkardı?” sorusuyla yüzleşmek zorunda kalacaklar. Daha da kötüsü, bu gidişatı terse çevirebilecek politika setleri, kökten bir değişim ve güven ortamı olmadan işe yaramayacak.
Boşuna uzman kişileri dinleyip zaman kaybetmeyin. Hiçbir analist akılla mantıkla açıklanamayan bu süreci net bir çerçeveye oturtamaz. Kararı alanlar bile tam olarak nedenlerini kamuoyuna ikna edici biçimde anlatamıyor.
Ekonomi, politikanın tutsağı olmuş durumda… Rasyonel olmayan ve kurallara uymayan bir ortamda, teorik analizler gözü kapalı futbol oynamaya benzer. Kim bilir top nereye gider!
***
Önümüzde çok fazla zaman yok. Ekonomik gidişat ülkeyi bir yıl daha taşımaz gibi görünüyor. Halk nefes alamaz hale geldi. Şirketler borçların altında eziliyor.
İnsanların güvenmediği bir adalet ortamında sabaha kadar “teşvik paketleri”, “yatırım müjdeleri” açıklasanız ne fayda? Adaleti sağlamadıkça kurtaramazlar sürekli pansuman yapmakla…
***
Aslında para, pul küçük hesap meseleleri… Siz hiç bitmeyen kriz gördünüz mü? Elbet biter… Ama giden değer geri gelmiyor işte… Ülke yaşanmaz hale geldiyse, hadi cebindeki parayı afiyetle yesene…
Devlet kredileriyle alınan medya kuruluşları da “ekonomi iyi” diyor. Televizyonlarında, gazetelerinde, internet sitelerinde her daim “müjde” veriliyor. Peki neden işe yaramıyor? Parayla tutulan kiralık kalemlerle ancak bu kadar oluyor.
https://www.nefes.com.tr/yazarlar/murat-muratoglu/yaktik-gemileri-donus-yok-artik-geri-23828
