“Zaman her şeyin ilacıdır” derler ya... İlaç değil ama kabullenmeyi sağlıyor aslında… Yıllardır süren ekonomik kriz, acıyı normalleştirdi… Bu durumda yaşamayı, çaresizce kabullenmeyi öğretti
“Bakın notumuzu yükselttiler, kur sabit, enflasyon düşüşte, en kötüsü geride kaldı!” Ne de olsa bu halk, yıllardır ne vaatlere inandı…
***
Bugün “ilaç” diye sundukları programın tek bir hedefi var; Talebi boğarak, yani ekonomiyi bilinçli olarak soğutarak enflasyonu kağıt üzerinde kontrol altına almak. Peki ya yan etkisi? İnsanı hayattan soğutmak!
Kredi musluklarının kısılması, fabrikaların yeni projeleri rafa kaldırması, KOBİ’lerin borç batağında çırpınması demektir. Çarklar duruyor, üretim yavaşlıyor ve ülke ekonomisinin can damarları bir bir tıkanıyor.
***
Bu soğutmanın toplumsal faturası ise işsizlik verilerinde gizli. Rakam makyajıyla tek haneye indirilmiş resmi verileri bir kalemde geçin. İşin aslı, umudunu yitirenleri, eksik ve güvencesiz çalışanları da hesaba katan “geniş tanımlı işsizlik” gerçeğinde yatıyor.
Bu gerçeğe göre, ülkede her üç kişiden biri fiilen işsiz... Çalışmak ve üretmek isteyen yaklaşık 13 milyonluk devasa bir kitle, atıl bir şekilde beklemede…
Sözde ekonomiyi düzeltmek adına, milyonlarca insanın hayali ve potansiyeli feda edildi!
***
Daha da kötüsünü söyleyeyim! Çektiğimiz bu acılarla hiçbir şey düzelmeyecek. Çünkü reçete yanlış, ilacın etkisi geçici ve temeldeki hastalık devam ediyor.
Gelen yabancı sermayenin kısa vadeli “sıcak paradan” ibaret olması bu yüzden. Ülkenin geleceğini inşa edecek uzun vadeli ve üretken yatırımlar, bizden vebalı bir hastadan kaçar gibi uzak duruyor.
***
Sebebi o kadar bariz ki! Sermaye, sadece yüksek faize değil; güvene, adalete ve hukuki öngörülebilirliğe gelir.
Kurumsal yapının çürüdüğü, adalete güvenin sıfırlandığı, kuralların bir gecede değişebildiği bir zeminde, sadece faiz oranlarını ayarlayarak kalıcı refah inşa edemezsiniz.
***
Kısaca ilaç falan işe yaramaz bu saatten sonra… Neşter atılmadan yapılan her hamle, serveti emekten sermayeye, halktan yandaşa aktaran devasa bir transfer operasyonu olmaktan öteye gitmez.
Sahi, bunu onlar görmüyor olabilir mi? Sanmıyorum. Bu, bir acemilik değil… Kendi amaçlarına hizmet eden, son derece bilinçli bir operasyon…
İşte tam da bu noktada nihai amaçları ortaya çıkıyor. Rakamlar iyileşiyor gibi görünürken, halkın ezici çoğunluğu bilinçli olarak fakirleştiriliyor.
***
Bu, senin kavgan! Mücadeleyi sadece kuru ekmeğe razı olmakla sınırlarsan, dönüp tarihe bir bak. İnsanlar hep böyle köleleştirildi... Mesele ekonomiyi çoktan aştı. Bu bir adalet, onur ve gelecek kavgası haline geldi.
Adaleti, refahı ve eşitliği talep etmezsen, dönüp dolaşıp geleceğin yer yine bugünün Türkiye’si… Gerekirse aç kal ama susma! Gerekirse yoksullaş ama biat etme! Onlara istediklerini verme!
https://www.nefes.com.tr/yazarlar/murat-muratoglu/ekonomi-degil-operasyon-51340